Home

Erkek severse bir başkasını, aldattı denir… Kadın yapsa aynısını, “aşk üç kişiliktir…” Hep zavallı kalır erkeğin sevgisi, Oysa küçük kız dediğin buna hasrettir. Ben halen iki kişilik yaşıyorum inan, Ve üzül, içinde senin adın eksiktir. Me pardonner, m’oublier au moins.

“-Bu ada yapmak istediklerimizi kaldırır mı? -Artık kaldırmak zorunda…” Amoneyfesta II – Take Modern Yer: Girne Limanında kurulan standın altı. Sıcaklık: Gölgede 44 diyorlar, o an cehennemin 2 üstü. Başladık. Ve üç gün boyunca evlerimizden çok uzakta, o stand’ta yemek yiyerek, orada uyuyarak, hatta u...

İşe git, işden çık, sonrası meçhul dakikaları toplayıp toplayıp saat şeklinde harca sisteminin doruklarında bir can sıkıntısı yaşamaktayım. Pek çok dostum uzaklarda, kimileri dönmeme kararında, internette sürtmekten orospuya dönmüş gibi hissediyorum bu sefer kendimi. Deniz kenarının verdiği duygu tek başınayken acıdan öte değil. Kandıramıyorum i...

annem haklıydı sevgilim en başından beri… sen kalbimi çalan organ mafyası, ben edepsiz öpüşme meraklısı… ve o kadar çok dert etmiştik özlemeyi, söylemek yersiz yurtsuz kalıyordu, kaçıyordu dudaklarımızdan içeriye. o sabah otel odasında mum yanarken hayır karanlık olmasa bile tüketirken biz tenin elimde ben rengi bir şehvetle san...

Ben çok sıkıldım bu şehirden… Babamın hayallerinden, Saçma şirketlerden, Anlamsız diplomadan, 8 yıl aynı sokaktan, Aynı yoldan, yolculuktan, Yolcularından, İnsanlarından, Sakinliğinden, Sıradanlığından, Ruhsuzluğundan neredeyse… Sanki bırakıp gitse insanlık dünyayı, buradaki kimsenin haberi olmayacak. Hatta gitmişler de ciddi ciddi haberimi...

Ne edebî, ne bakî… Sadece yeni. İşe başladım, öyle güzel gidiyor ki anlatamam şeklinde başlar, ve “sabah olsa da işe gitsem” cümlesini sarf edecek kadar cürretkâr devam eder. Düz yazıda şapkalı harf kullanma isteği gibi, yada ne bileyim, ince ince efkârlarla dolu geceler. Senem yolcu, son görüşme demeye dilim varmadı bir an, dilerim bir dahaki g...

Kırmızı kravat, hayır hayır liselerdekinden değil tamamen orjinal DÜK Romano, ben de insan, neyi değiştirir ki. Klasik ayakkabılar, siyah gömlek saten gibi, siyah kumaş pantolon, siyah çoraplarım, siyah iç çamaşırım… saç tokamda siyah. kravat boynumda, bağlı değil dar ağacı misali, öyle sarkıyor sadece. ve bir de çantam elbet… Web sitemin, sitel...

Gece daha yeni yeni çıktı yola, önünü görmekte zorlanmakta… Az kaldı bitiyor derken kaldı mezuniyet törenine 4 gün. Ve öğrenciyken olmadığım kadar meşgulum sonlarda. Avrupada yaşama hayali bir Master eğitimi ile çözümleniyor ancak, ve master için gerekli parayı bulma davası Burs arayışlarına yönlendirdi, çok çalıştım ama hiç portfolyom olm...